Tokom agresije na Bosnu i Hercegovinu od 1992. do 1995. godine, Bosanska Krupa bila je jedno od ključnih uporišta odbrane zapadne Bosne, ali i jedno od prvih mjesta koja su osjetila brutalnost rata, agresije i etničkog čišćenja koje su sprovodile Vojska Jugoslavije i paravojne formacije iz Srbije i tadašnje Republike Srpske.
Agresija na Bosansku Krupu trajala je pune četiri godine – od aprila 1992. do oslobođenja grada u septembru 1995. Tokom tog perioda, grad je bio poprište teških borbi, kontinuiranog granatiranja, zločina nad civilima i prisilnih protjerivanja bošnjačkog stanovništva.
Dana 21. aprila 1992. godine, srpske snage su zauzele veći dio Bosanske Krupe, uspostavivši kontrolu nad urbanim jezgrom grada i počinivši masovna etnička čišćenja. Bošnjaci su bili primorani da napuste svoje domove, a mnogi su završili u logorima ili ubijeni.
Preživjeli stanovnici i pripadnici Teritorijalne odbrane povukli su se u okolna sela i formirali linije otpora u Bosanskoj Otoci, Jezerskom, Arapuši i drugim krajevima. U nemogućim uslovima, bez dovoljne vojne opreme, formirana je snažna linija odbrane koja je punih četiri godine pružala žestok otpor agresorskim snagama.
U tom periodu, Bosanska Krupa je pretrpjela ogromna materijalna i ljudska razaranja. Džamije, škole, bolnice i domovi bili su sustavno uništavani. Stotine civila su ubijene, a mnogi su prošli kroz logore Manjaču, Omarsku i druge, gdje su bili mučeni i zlostavljani.
Krajem septembra 1995. godine, kao rezultat zajedničkih akcija Armije Republike Bosne i Hercegovine, Bosanska Krupa je konačno oslobođena. Ova pobjeda simbolizirala je ne samo vojni uspjeh, već i moralni trijumf naroda koji je četiri godine istrajavao u borbi za opstanak, dostojanstvo i slobodu.
Danas, Bosanska Krupa je grad koji čuva uspomenu na svoje heroje i žrtve. Četiri godine agresije ostavile su duboke rane, ali i izgradile temelje za snagu i otpornost zajednice. Sjećanje na taj period obavezuje nove generacije da čuvaju istinu, pravdu i mir kao najvrjednije naslijeđe.
