Novi nalazi pokazuju da abnormalna dužina sna, bilo prekratka ili preduga, značajno povećava rizik od oštećenja malih krvnih žila kod osoba s nedavno dijagnosticiranim tipom 2 dijabetesa.
Abnormalni obrasci sna, kraći ili duži od optimalnih 7-9 sati, povezani su s povećanim rizikom od mikrovascularnih bolesti kod osoba s nedavno dijagnosticiranim dijabetesom, sugerirajući potrebu za intervencijama u vezi sa snom.
Novo istraživanje predstavljeno na Godišnjem sastanku Evropske asocijacije za proučavanje dijabetesa (EASD) pokazuje da ljudi s nedavno dijagnosticiranim dijabetesom, koji imaju kratak ili dug san, češće doživljavaju mikrovascularne bolesti, što može dovesti do ozbiljnijih komplikacija. Studiju su proveli Mette Johansen i Thomas Olesen iz Steno Diabetes Centra Odense, Univerzitetska bolnica Odense, Danska.
U studiji su korišteni podaci iz danske studije o novodijagnosticiranom tipu 2 dijabetesa. Trajanje sna mjerilo se pomoću akcelerometara koje su učesnici nosili 10 dana. Trajanje sna podijeljeno je u tri kategorije: kratak san (<7 sati), optimalan san (7 do <9 sati) i dug san (9 sati ili više). Mikrovasckularna bolest definirana je kao omjer albumin/kreatinin u urinu (UACR) ≥ 30 mg/g ili prisustvo dijabetičke retinopatije (oštećenje očiju).
Od ukupno 396 učesnika, 12% imalo je kratak san, 60% optimalan san, a 28% dug san. Prevalencija oštećenja malih krvnih žila bila je 38% kod kratkog sna, 18% kod optimalnog sna i 31% kod dugog sna. Kratko trajanje sna bilo je povezano s 2,6 puta većim rizikom od mikrovascularne bolesti, dok je dugo trajanje sna bilo povezano s 2,3 puta većim rizikom u poređenju s optimalnim snom.
Zaključeno je da i kratko i dugo trajanje sna povećavaju rizik od mikrovascularnih bolesti kod pacijenata s tipom 2 dijabetesa. Stariji pacijenti su posebno ranjivi na kratko trajanje sna. Preporučuje se uključivanje intervencija u vezi sa snom u liječenje dijabetesa, uz daljnja istraživanja kako bi se bolje razumjela uloga sna kod ovih pacijenata.
